سحرگاه شبی بسیار سرد در اواخر زمستان سال ۱۸۹۷ که سرمای هوا آدم را منجمد می کرد کسی چنان شانه ام را تکان داد که از خواب بیدار شدم. هولمز بود

رمانی بسیار ارزشمند است که ظرافت‌های زندگی و تجربه‌ی انسانی را به شکلی منحصر به فرد روایت می‌کند.

(داستان‌های فرانسه)

داستان‌های کتاب هرچند کوتاه هستند اما به‌خوبی تصویری از فضای سیاسی و اجتماعی شوروی سابق به دست می‌دهند.

آن بچه ها همه شاعر بودند اما مردند و مادرشان دارد دق می کند از غصه زل زده اند به شکل ابلهانه ای و عین خیالشان هم نیست

واتلز نشان می‌دهد که با تمرکز تنها بر آنچه که قلب شما می‌خواهد و بدون قید و شرط باور می‌کنید که آن چیزها متعلق به شما هستند