"تذکرة الاولیاء" کتابی به نثر ساده و در قسمتهایی مسجع از فریدالدین عطار نیشابوری است. عطار شرح ۷۲ تن از اولیاء، عارفان و مشایخ تصوف را با ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت آمیزشان در این کتاب به تحریر آورده است.
مترجم فرانسوی بهویژه این دو داستان را با هم آورده و آنها را به دو شیار عمیق و ناهموار در جادۀ زندگی داستایوفسکی تشبیه کرده است، دو شیاری که در عین متضاد بودن، نقششان یکی است و هر دو به یکجا ختم میشوند.
کتاب "بازنویسی"، داستان یک نابغه است که بیوقفه وادار به تصحیح و تصحیح برداشتهای خود میشود تا اینکه به تنها نتیجه منطقی نهایی یعنی نفی برسد، نفی روح خویش.