فئودور داستایفسکی که خودش در دوره ای مشخص از زندگی به قمار اعتیاد داشته، این رمان را با واقع گرایی و دقتی مثال زدنی نوشته است.

(داستان های کوتاه، نمایشنامه آلمانی، قرن 20 م)

سرگذشتِ خواندنی دو خواهر، یکی احساساتی و بی‌محابا و دیگری عاقل و خویشتن‌دار.

داستان‌های کتاب هرچند کوتاه هستند اما به‌خوبی تصویری از فضای سیاسی و اجتماعی شوروی سابق به دست می‌دهند.

آن بچه ها همه شاعر بودند اما مردند و مادرشان دارد دق می کند از غصه زل زده اند به شکل ابلهانه ای و عین خیالشان هم نیست

اگر به دنبال چیزی هستید و در عین ناامیدی آن را بدست می آورید، اتفاقی نیست. اشتیاق و اضطرار، شما را به آن می کشاند...