این کتاب ، پژوهشی است در اعجاز زبانی قرآن کریم که به بررسی فواصل آیات از منظر نحو بلاغت و دلالت می پردازد. نویسنده با الهام از مکتب عبدالقاهر جرجانی و زمخشری و بهره گیری از دستاوردهای معاصر کوشیده است تا نحو را پایه ای برای فهم زیبایی شناسی متن و بلاغت را عرصه ای پویا و میان دانشی بنمایاند. در این پژوهش فواصل آیات از دیدگاههای آوایی صرفی، نحوی و معنایی تحلیل شده و پیوند آن با موسیقی و تصویرپردازی قرآنی نشان داده می شود. اثر حاضر با نگاهی نو به تناسب فواصل با مضمون آیات حذفهای زیباشناختی و جلوه های ایهام و ایجاد می نگرد و افقهای تازه ای در مطالعه بلاغت قرآن می گشاید. کتابی که بر میراث کهن تکیه دارد اما به زبان پژوهش امروز سخن می گوید؛ تلاشی برای فهم ژرف تر جمال و اعجاز زبانی قرآن کریم.
نوشتههای قرآنی ایرانیان در بازه بین دو انقلاب مشروطیت و اسلامی، صرف نظر از چگونگی و کیفیت به لحاظ کمی و تعداد به هیچ روی با سدههای پیشین قابل مقایسه نیست. تفاسیر ترتیبی یعنی آثاری که تمام یا بخشی از قرآن کریم را تفسیر میکردند در این بازه زمانی همچنان وجود دارد....