بهیموت تنها کاربرد نظریهی عمومی لویاتان در یک نمونهی خاص تاریخی نیست، بلکه زمینهی پیدایش حوزهی فکری دیگری در اندیشهی هابز را فراهم میکند و به تولید «دانش سیاسی» جدید میانجامد که میتوان از آن بهعنوان آموزش یا تربیت سیاسی نام برد.
کاناوان در این اثر نشان میدهد که برک، برخلاف تصور رایج از او بهعنوان یک سنتگرای صرف، در واقع فیلسوفی بود که عقلانیت را در بستر تاریخی و فرهنگی میفهمید...