کتاب "مثل رود که جاری است" را می‌توان به عنوان یک مجموعه ادبی پندآموز که نوشته‌های کوتاه و یادداشت‌های روزانه کوئیلو را در خود جای داده و دنیای احساس و اندیشه او را پیش رویمان نقش می‌زند، مورد مطالعه قرار داد و از فلسفه‌ی ساده‌ی پنهان در دل کلماتش بهره‌مند شد.

پسر عمو نگو به خاطر من حرف بزن. مگر من بخشی از وجود تو نیستم؟ اگر می‌توانی داستان مرا بگو...

در یک روز بادی، گلوله‌ای نخ از میز معلم کش رفتند و بعد از مدرسه پسر مرده را روی زمین خواباندند و دست‌هایش را از هم باز کردند تا شکل صلیب بگیرد...

از قضا یک هفته بعد چیگان درخواست طلاق داد. کی فکر می‌کرد این حیف نان بتواند چنین اقدامی بکند؟ لابد پدر و مادرش این برنامه را ریختند و با استفاده از نفوذی که داشتند دادگاه او را جلو انداختند...

با جرالدین ازدواج کردم. به کوروین هم گفتیم با ما زندگی کند. ویولن زیر خاک آرمیده است، در آغوش مردی که آن را نجات داد...

عمویم راسته‌ی کتاب فروشان نیویورک را نمی‌شناخت، پانزده سال گذشته در شیکاگو زندگی می‌کرد، اما فکر می‌کرد اگر به خیابان چهل و دوم و ششم برویم شاید چیزی گیر بیاوریم...