(داستان های فارسی،قرن 14)

(داستان های فارسی،قرن 14)

(داستان های فارسی،قرن 14)

با کبری مشغول شستن ظرف‌ها بودم که پرده‌ دالان کنار رفت و صفدر میان حیاط پرید.

در با تیک کوچکی باز شد و من با ترسی هرچند زیرپوستی و پنهون ، وارد فضای نیمه روشن مزون شدم. از اینجا تا دلم بخواد خاطره داشتم

به نظرت هنوز هم کسی عطر خاک باران خورده رو حس می‌کند؟

قربونت برم ، چشم چشم ، میتونم؛ دیگه حرف از نتونستن و نشدن نمی زنم، به مامان سپردم دکتر و راضی کنه سیبیلشو چرب کنه به دو ماهی بهم فرصت بده اگر ببینه چرخ تشریفات خوب می چرخه پشیمون میشه