ماهر اونسال زندگی کسانی را به عرصهٔ روایت برکشیده است که معمولاً در روند سریع وقایع محو میشوند و رنجها و خاطراتشان تنها در حافظهٔ خودشان باقی میماند.
موزهٔ تسلیم بی قید و شرط نه روایتی منسجم و یکپارچه، که روایتی است چهلتکه از ژانرهای ادبی گوناگون در ساختاری پستمدرنیستی؛ زندگینامه است، خیالپردازی محض است، مستند است و توأمان سوررئالیستی.
راویِ ساحره دخترکی سیزدهساله است به نام «اِما» که با روایت روزمرّگیهایش در کنار مادربزرگی که تازه به وجود او پی برده، قصهٔ رومانیِ سالهای 1990 را نقل میکند...