ایوان بونین نویسندهای چیرهدست در ترسیم طبیعت و نویسندهای خونسرد در ترسیم احوال و احساسات و رفتارهای آدمیست. این دو ویژگی را در داستانهای مجموعۀ آقایی از سانفرانسیسکو بهخوبی میبینیم.
بونین در داستانهایی که از او در کتاب آقایی از سانفرانسیسکو گردآوری و ترجمه شدهاند مضامینی چون عشق، سرنوشت، مرگ، جنگ و تقابل فقر و ثروت را دستمایۀ خلق داستان قرار داده است. در داستانهای این کتاب با نویسندهای مواجهیم که میراثدار نویسندگان بزرگ قرن نوزدهم روسیه است؛ نویسندهای که سبک شخصی خود را با ایستادن بر شانۀ غولهای ادبیات روسیه بنا کرده است.
در آقایی از سانفرانسیسکو داستانهایی را میخوانیم که در آنها نویسنده ماهرانه از شخصیتهای داستانی مخلوق خود و از حالوهوایی که در داستانهایش پدید آورده فاصله گرفته و در ترسیم سرگذشت و سرنوشت آدمهای آثارش گرفتار احساسات سانتیمانتال نشده است.
آقایی از سانفرانسیسکو همچنین مجموعهای نمایشگر شکوه سبک و ظرافت و شاعرانگی و حساسیت هنری است؛ مجموعهای شامل داستانهایی که با وسواسی زیباییشناختی پدید آمدهاند و نویسنده اوج ظرافت خود را در نوشتن آنها بهکار برده است.
بونین همچنین چنانکه پیشتر نیز اشاره شد، در ترسیم طبیعت استاد است و از همین رو در آقایی از سانفرانسیسکو طبیعت گویی در هیئت شخصیتی داستانی حضور دارد.
کتاب آقایی از سانفرانسیسکو شامل چهلوسه داستان کوتاه از ایوان بونین است بههمراه جُستاری از بونین به نام «روزهای نوبل» و دو یادداشت در پایان کتاب به نامهای «بهیاد بونین» و «ترجمههای مشهور».
داستانهایی که از بونین در مجموعۀ آقایی از سانفرانسیسکو میخوانید عبارتند از: «پائیز سرد»، «پرستار»، «قفقاز»، «روسیه»، «دربند»، «کلیسا»، «مادرخوانده»، «در چنین شبی»، «درناها»، «عشق گوژپشت»، «رؤیاهای چانگ»، «آلوپکا»، «بُت»، «کوچهباغهای تاریک»، «کلاغ»، «در بازار»، «فیل»، «ضیافت بهیادماندنی»، «اشکها»، «صد روپیه»، «نقاش دیوانه»، «میسترال»، «روایتی هولناک»، «آتشسوزی»، «کلۀ گوساله»، «تاب»، «کامارگ»، «پنگوئنها»، «قاتل»، «شاهین»، «واگن درجه 3»، «قدیس»، «زیباروی»، «بهار بیموقع»، «سوسکهای سرگینغلتان»، «جوانی و پیری»، «آفتابزدگی»، «زمرد»، «لاپتی»، «موزا»، «در کوههای آلپ»، «آقایی از سانفرانسیسکو» و «بِرنار».
ایوان آلکسییویچ بونین (Ива́н Алексе́евич Бу́нин)، متولد 1870 و درگذشته به سال 1953، نویسنده و شاعر اهل روسیه و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات سال 1933 بود. از بونین بهعنوان میراثدار راستین سنت ادبیات رئالیستی روسیه یاد شده است. او اولین نویسندۀ روس برندۀ نوبل ادبیات است.
از آثار شاخص ایوان بونین میتوان به رمانهای «دهکده» و «درۀ خشک» و کتاب خاطرات او با عنوان «روزهای اهریمنی» اشاره کرد.