داستان حول محور خاطرات دوران جوانی مردی به نام «ولادیمیر رومانوویچ» می‌چرخد.

باریبای جوان و سرکش خوابیدن روی تشکی از کاه طویله، مرغ دزدیدن و فرار از دست صاحب‌ خانه‌ ها را به فرمان‌ برداری از پدر و تربیت کشیش ترجیح می‌دهد.

(داستان های روسی،قرن 20م)

(داستان های روسی،قرن 19م)

من به‌ زودی، خیلی زود، خواهم مُرد. رودخانه‌ها یخ‌جامه‌هاشان را از تن می‌ کَنند و من بر جریان برفابِ واپسین می‌روم... به کجا؟

بعضی نویسنده‌ها به‌طرز زجر آوری آدم را می‌خندانند.

یادداشت‌های زیرزمینی را می‌توان نخستین رمان مدرن دانست، با آن حال‌وهوای کنایه‌آمیزِ هوشمندانه و بیگانه‌اش...