داستان دختری که برای درآوردن یک لقمه نان و جورکردن هزینه ی داروهای مادر مریضش تن ظریف خود را پشت نقابی از مردانگی قایم می کند و به جنگ با سرنوشت می رود، از قضا عاشق می شود و به خاطر وضعیت دروغین خود به اجبار سکوت می کند.
ترانه که بعد از فوت پدر و مادرش همراه با عموی خود زندگی می کند، در سن پانزده سالگی باید به اجبار عمویش تن به ازدواج با مردی دهد که نزدیک بیست سال از او بزرگتر است
درسا که همراه با بچه های دانشگاه به اردوی کوه نوردی رفته است، پس از لغزش پایش و سقوط به پایین کوه توسط یکی از هم کلاسی های خود که از قضا محبوب ترین و خوش قیافه ترین دانشجوهای کلاس است، نجات پیدا می کند.
لعیا که به قصد خودکشی به دریا رفته است، پس از نجات جانش توسط عشقش، شهرام، به مرور خاطرات خود با او و آنچه که زندگیش را به اوضاع غم زده ی امروز کشانده، می پردازد
کبریا را به تصویر می کشد که تنها امید زندگی اش، پسرش امید است؛ آن ها بنا به جبر روزگار و به خاطر شرایط نابسامان اقتصادی در محله ای نه چندان خوش نام زندگی می کنند و کبریا مجبور است برای گذران زندگی به دوخت و دوز مشغول شود که هرچند درآمد چندانی برایش فراهم نمی کند اما راه دیگری جز این ندارد.