بچه رزمری، رمانی کوتاه یا داستانی بلند، یکی از بهترین نمونه های ایجاد تعلیق میان وهم و واقعیت است. فیلمی درخشان که رومن پولانسکی از روی آن ساخت در بسیاری موارد برگردان سطر به سطر و حتی کلمه به کلمهی رمان آیرا لوین به تصویر است.
پرداختن به فراواقعی معمولا با دلهره و سابه روشنهایی پر رمز و راز همراه است. بچهی رزمرهی دلهرهی ماوراء طبیعه را وارد اتاق نشیمن پر از رنگ و نور آدمهایی عادی و حتی مضحک میکند. وارد کردن وقایع فوق طبیعی در زندگی روزمره راهگشای ژانری در ادبیات عامه پسند شد که پس ازچندین دهه همچنان پرخواستار است.