کتاب پیگمالیون، نمایشنامه ای اثر جورج برنارد شاو است که عنوانش را از یک شخصیت اسطوره ای یونانی گرفته است. این نمایشنامه برای اولین بار در سال 1913 به انتشار رسید.

تئاتر تنها تصویر زندگی نیست، بلکه می‌تواند زندگی را زندگی‌تر کند، فشرده و گویاتر به نمایش بگذارد. به تدریج دریافتم؛ می‌توانی آنچه از آرزوها که در واقعیت انجام نیافته را در خیال خلق کنی، از صافی وجود خود عبور دهی، به باور بنشانی ، و بر صحنه به نمایش بگذاری. آنگاه که دانستم بر روی چهار تکه الوار با ساده ترین ابزار و انسانی ایستاده در لکة‌ی نور می‌توانی دنیائی بسازی لبریز از مفاهیم پر رمز و راز ، آنگاه که دانستم تئاتر به معنای درست کلمه می‌تواند قدرتی باشد به حیرت انگیزی کائنات و بی‌پایان مثل کائنات ... پس واقعاً تئاتری شدم، و این صحنه خانه‌ی من شد.

نمایشنامه‌ی مضحکه‌نامه‌ی دُن‌کیشوت لامانچایی را خوانش یا «بازخوانی» نام نهاده‌ایم، ازآن‌روی که این نمایشنامه اقتباس صِرف از رمان جاودان «سروانتس» نیست...

این اثر، اولین نمایشنامه رئالیستی موفق ایبسن به حساب می آید. کارستن برنیک، تاجری برجسته و شناخته شده در شهری ساحلی و کوچک در نروژ است و در حوزه حمل بار با کشتی و کشتی سازی در یک شرکت خانوداگی قدیمی فعالیت می کند.

در این اثر، نوئل کاورد داستان دو دهه از زندگی خانواده‌ای انگلیسی را در کنار فراز و فرودهای سیاسی روزگار بازگو می‌کند....

مرد جوانی پس‌از یک ناکامی عشقی از هرگونه حس و عاطفه‌ای تهی می‌شود. کارش را ازدست می‌دهد و از اتفاق به‌عنوان آدم‌کش حرفه‌ای استخدامش می‌کنند....

نمایشنامه «لباس عروس» در سه پرده نوشته شده و روایتی از ماجرای تصادف دختر جوانی به نام الید است.

(برای نمایشنامه نویسان و فیلم نامه نویسان)