من همیشه چایم را زودتر از تو تمام می کردم. گفتی «دهنت آستر داره!»

فکر می کنم چه عجب! بعد از مدت ها خودم را از قید و بند این که به کسی توضیح بدهم نجات داده ام

تا قبر کانی راه زیادی نیست...

به زنی می اندیشم که چون از درون من می رفت....

عقربه‌های ساعت روی دوازده مماس می‌شوند، سگی پارس می‌کند تلفن زنگ می‌خورد و پارسا سپهری گوشی را برمی‌دارد. زن آن سوی خط گلایه می‌کند که چرا او مهمانی شب قبل را زود ترک کرده است.