اینجا کوچه‌ای است قدیمی، "بی‌انتها برای رفتن، بی‌واژه برای سرودن".

داستان این است: هیچ‌چیز هولناک‌تر از برخورد اتفاقی یک زوج، چند روز پس از جدایی نیست،

من شهره شهیدی، فرزند شهید اصغر شهیدی رازدار درد‌های خودم هستم.

واقعاً جای تعجّب دارد! تمام هم‌وغمت را جمع کنی که از جایی فرار کنی و نتوانی؛ انگار دستی تو را محکم نگه‌ داشته است! از همه عجیب‌تر، الان ده دقیقه است که می‌خواهم این خودکار لعنتی را زمین بگذارم و بخوابم، ولم نمی‌کند؛ آزادم نمی‌کند! هی می‌نویسد و می‌نویسد. امروز خیلی کند گذشت. همه‌اش تلخی بود؛ سختی بود؛ فحش بود؛ توهین بود؛ زهرمار بود و اذیت بود. ته دلم چیزی می‌گوید که این‌ها را ول کن. این روزها روزهای خداست؛ روز مهمانی خداست؛ رمضان است.

زهره تکه ترکش را میان هوا می‌رقصاند. خمپاره‌ها ضرب می‌گیرند. تیر‌ها کلیکی تمبک می‌زنند. رد سوراخ پهلوی الیاس مورمور می‌شود...

کتاب گردن‌کشان در ده فصل تألیف شده است که هر فصل هم به وسیله‌ی یک نویسنده به رشته‌ی تحریر درآمده است.