تئاتر به انسان، مخصوصاً جوانان، زندگی را میآموزد و آنها را از تنبلی، بیکاری یا ولگردی، سیگار و قلیان یا شب زندهداری، خوابیدن تا ظهر نجات میدهد. تئاتر انسانها را به هم نزدیک میکنند. تئاثر، انسان دوستی و انسان بودن را میآموزد، تئاتر اهمیت زندگی، اهمیت طبیعت، اهمیت راستی و پاکی را میآموزد، تئاتر حقیقت را به انسان نشان میدهد. هیچ چیز دیگری، نه سخنرانی، نه کتاب، نه نصایح، نه مدرسه و نه دانشگاه دارای نیرو و تاثیرگذاری تئاتر نیستند.