پشت خط کسی سراغ آقای اشمیت را می‌گیرد...

مکبث نشان می‌دهد که چگونه جاه‌طلبی و آزمندی همه‌چیز و همه‌کس را به ورطه‌ی فنا و نابودی می‌کشاند. در این چاپ، متن انگلیسی در مقابل متن فارسی آورده شده است.

کتاب پیگمالیون، نمایشنامه ای اثر جورج برنارد شاو است که عنوانش را از یک شخصیت اسطوره ای یونانی گرفته است. این نمایشنامه برای اولین بار در سال 1913 به انتشار رسید.

این نمایشنامه از خاص ترین نمایشنامه های لارش نورن است که درباره انسان، تنهایی و زندگی است. آدم هایی به ظاهر بی ربط در برابر و کنار هم قرار می گیرند، به هم وصل می شوند و از هم جدا می شوند.

بوشنر در این اثر، برخلاف"مرگ دانتون" و"وویتسک"، به‌جای تکیه بر منابع تاریخی و مستند، از منابع ادبی و نمایشی مشهور زمان خود مثل"هاملت" و "هر طور میل شماست" شکسپیر، "تریسترام شندی" اثر لارنس استرن و"فانتازیو"ی آلفردو موسه الهام گرفته است.

در مسافرخانه‌ای دورافتاده در سرزمینی بی‌افق مادر و دختری زندگی می‌کنند که رؤیای رفتن در سر دارند. پسر خانواده پس از بیست سال دوری به سرزمینش باز می‌گردد که مادر و خواهرش را بازیابد و خوشبختشان کند. او را به جا نمی‌آورند. آلبر کامو از این «سوء تفاهم» تراژدی مدرن و تکان‌دهنده‌ای می‌آفریند.