پیتر هاندکه در «اندوهی ناگفتنی» با بی‌رحمیِ یک جراح، زندگی مادرش را کالبدشکافی می‌کند. زنی که در ۵۱ سالگی با خوردن قرص‌های خواب‌آور خودکشی کرد. این اثر نه سوگنامه‌ای احساسی، بلکه پژوهشی ادبی - جامعه‌شناختی است درباره‌ی مکانیسم‌های خردکننده‌ای که یک زن عادی را از کودکی در چنبره‌ی فقر، ازدواج تحمیلی، و جنگ جهانی دوم تا ورطه‌ی ناامیدی مطلق می‌کشاند.

رمان "بتی" شعری است در ستایش بازآفرینی خویشتن و اینکه چگونه می‌توان راهی برای دوام، زیستن و برای انسان ماندن یافت.

وقتی ایمیل‌هایی که ترجیح می‌دهید بمیرید اما چشم احدی به آنها نیفتد به جای پیش نویس ارسال می‌شوند...

گریدی یک سال بعد همچنان در غم ازدست‌ دادن همسرش غرق است و ناامیدانه به‌دنبال پاسخ می‌ گردد....

دافنه، زنی جوان و کتابدار، پس از جدایی تلخ از نامزدش، ناخواسته با مردی به نام مایلز دوست‌ پسر سابق شریک زندگی نامزدش - هم‌خانه می‌شود

نویسنده، که خود متخصص مغز و اعصاب است، با دقتی علمی و چیره‌دستی ادبی، داستان زنی به نام تگان را روایت می‌کند؛ تگان هشت‌ماهه باردار و تنهاست.