صدرالدین عینی (۱۸۷۸-۱۹۵۴) از بزرگترین شاعران، نویسندگان، تاریخنویسان و زبانشناسان فارسیگوی آسیای مرکزی است. آثار او نقشی ارزنده در تحولات فرهنگی و ادبی ورارود (ماوراءالنهر) در سدۀ بیستم داشته است.
مراقبت از او از جمله کتابهای کمیابی است که کاملا داستانی و درخشان در خدمت شخصیتهایی قرار دارد که آن قدر زنده و قوی هستند که نمیتوان آنها را واقعی تصور نکرد. ژان باتیست آندرهآ از خلال این متن فراموش نشدنی، نسیم آزادی را فراسوی مرزها و تنها میدمد. نسیمی سرشار از احساسات والای انسانی در قرن بیست و یکم.
داستان زنان تنهایی که برای بیاعتمادی به همه دنیا دلیل دارند؛ ..... حالا به روال معمول داستانهای جنایی، با معمایی روبه رو هستیم که کارآگاه تیزهوش قصه از همان آغاز آن را چنین توصیف میکند: سه مضنون، دو قتل و یک قربانی.