(داستان های فارسی،قرن 14)

آاااخ که نمی دونی اون روزی که دوباره دیدمش چی بهم گذشت، دلم می خواست زمین دهن باز می‌کرد و من رو می‌بلعید....

«آیدا» برای مهاجرت از کشور، به هر دری می‌زند اما موفق نمی‌شود!

مامان گلی گفته بود گیس هایت را همان جا بگذار، فهمید چه می گوید و گذاشت همان جا، در انبار خانه ی میهن بانو بماند.

یک بند سیگار کشیدن هاش، شب ها دیر اومدن هاش، ریخت و پاش هاش، دختر بازی ها و بی قید بودن به وضع خانواده و تازه ضعیف شدن هیکلش و گاهی حالت غیرطبیعی و حرکاتش که داد می زد یه کوفت و زهرماری هم مصرف می کنه، امان فکریم رو بریده بود.

ما هیچ وقت نتونستیم بفهمیم چه بلایی دارن سر ما می‌آرن. انگار بعد از دانشگاه همش وسط یه نمایش ساختگی بودیم.