آمد و نشست توی آینه‌بندان چشم‌های من. نه لب ساحل بودیم که نسیم بچرخد توی موهایش نه کنار شمشادها که من برایش توی دلم شاه شمشادقدان را ضرب بگیرم و ‌نه صدای مرغ‌های دریایی می‌آمد. ما در دهان مرگ به زندگی فکر می‌کردیم.

هیچ‌چیز از هیچ‌کس بعید نیست، چون هیچ‌کس از بازی روزگار خبر ندارد. قضاوت کار من و شما نیست...

(داستان های فارسی)

(داستان های فارسی)

مجموعه سه قطره خون

(داستان های فارسی)