کتاب اثبات

اِثبات را می‌توان متنی شخصیت محور دانست. چرا که شخصیت‌پردازی‌های قوی و خلقِ لحظه‌های پُر کشمکشی که در گرو کُنش همین شخصیت‌هایند از شاخصه‌های مهم این کار است. از خلال حرکت چنین شخصیت‌هایی است که می‌شود یک قدم از لایه‌ی بیرونی کار فراتر گذاشته و به پیچیدگی روابط خانوادگی و لحظات پُر تنشی رسید؛ که سعی در بازتعریف احساسات آدمی دارد. درجایی دیگر می‌توان مضامینی چون مرگ را دید که بر کلِ اثر سایه انداخته و در عین حقیقی بودن سعی در انکار خود دارد.

دیوید اوبِرن متولد 1970 در شیکاگو است. او در 1997 اولین نمایشنامه‌ی بلندش، آسمان خراش را روی صحنه برد و به دنبال آن در سال 2001 اثبات را نوشت که مطرح‌ترین نمایشنامه‌اش تا به امروز محسوب می‌شود. موفقیت این اثر به حدی بوده که توانسته تمام جوایز نمایشنامه‌نویسیِ مهم آن سال را از آن خود کند؛ از جمله جایزه‌ی پولیتزر، جایزه‌ی تونی، جایزه‌ی لوسیل لورتل و چند جایزه‌ی دیگر. او همچنین یک اقتباس سینمایی از این متن نوشت که در سال 2005 با همین نام روی پرده رفت. از دیگر آثار او می‌توان درباره‌ی آینده چه باوری داری؟ و تیک تیک...بوم! را نام برد.