به همۀ زن‌هایی فکر کردم که خانواده‌ام از دست داده بودند، به چیزهای وحشتناکی که شاهدشان بوده‌اند...

برای نوشتن هیچ‌ راهی جز تمرینِ نوشتن وجود ندارد.

مکایا بی ­گالت با هر جمله‌ای که می‌­نویسد شما را طلسم می‌کند. لیدیا، برادرش و جزیره -قلمرو راز­ها و شورآب­‌ها، سرزمین انزوا و آرزو­- به دور خواننده تاری می­‌تنند که تا آخرین جملۀ کتاب رهایش نخواهد کرد.