چنان ناکام که خالی از آرزو نه قضاوتیست، نه یادبودی برای مادری، نه تصویری بهکمال که نویسنده، و خواننده، بتوانند پس از به پایان رساندنش نفس راحتی بکشند، بلکه وصف زخمیست باز و هولناک.
هاندکه خواستار برچیدن جایزهٔ نوبل شده بود اما طرفه آنکه بعدها جایزهٔ نوبل به او تعلق گرفت. کسانی هاندکه را امتداد کافکا و روبرت موزیل دانستهاند و کسانی نیز او را با هاینریش بل مقایسه کردهاند. به هر تعبیر، این رمان را یکی از مهمترین آثاری دانستهاند که در زمانهٔ ما به زبان آلمانی نوشته شده است.