«فقط کسی که گوش میکند قادر به تعبیرکردن است.» بنابراین اصل کلام این مقاله در خوب «گوشکردن» است و یادآوری هنر گوشنکردن به مفسران ناوارد و خطاکار که بیشتر کج فهمیهایشان را به اشتراک میگذارند.
ما با دنیامون چیکار میکنیم؟ بهش جوشونده بابونه میدیم. همه میدونیم که این جوشونده نه عوارض خاصی داره و نه فایدهای. عوضش درد نداره. با خودمون میگیم یه جوشونده بهش میدیم و صبر میکنیم...