کتاب پدرو پارامو (خلاصه‌ رمان و تحلیل آن)

پدرو پارامو شاهکار خوان رولفو نویسنده مکزیکی را از پیشگامان ادبیات مدرن آمریکای لاتین می دانند که تأثیر عمیقی بر سبکها و گونه های مختلف ادبی این قاره داشته و از نمونه های برجسته نوآورانه ادبیات معاصر جهان به شمار می رود. سبک ویژه آن و ساختار کاملاً متفاوتش با سایر زمانهای فازه آمریکای لاتین ابتدا خوانندگانش را گیج و سردرگم کرده بود و منتقدان ادبی نیز برخوردی سرد و بی تفاوت نشان میدادند اما خیلی زود جای خود را در ادبیات اسپانیایی زبان مستحکم کرد و با ستایش منتقدان روبرو شد و آن را با نوشته های خورخه لوئیس بورخس و گابریل گارسیا مارکز مقایسه کردند. این کتاب به بیش از سی زبان مختلف ترجمه شده است. خوان رولفو اگر چه نویسنده پرکاری نبود یکی از بهترین داستان نویس های قرن بیستم آمریکای لاتین محسوب میشود و تأثیر عمیقی بر نویسندگان آمریکای لاتین به ویژه گابریل گارسیا مارکز و خورخه لوئیس بورخس گذاشته است. او در داستانهایش به خشونت محیط روستایی و زوال اخلاقی مردم مکزیک در زمان انقلاب مکزیک و جنگهای مذهبی اشاره کرده است. او در همین نوشته ها، تکنیکهای روایتی ای را که بعدها به زمانهای جدید آمریکای لاتین راه یافت به کار برد، مانند جریان سیال ،ذهن تک گویی های درونی بازگشت به گذشته، تغییر ناگهانی زاویه دید. که همگی از ویژگی های رئالیسم جادویی هستند.
به دلیل درون مایه های داستانهای خوان رولفو او را اغلب آخرین زمان نویس انقلاب مکزیک می دانند. بسیاری از منتقدین ادبی پدرو پارامو را بهترین زمان و شاهکاری از ادبیات مکزیک در قرن بیستم میدانند و برخی هم آن را از برجسته ترین زمانهای قرن بیستم در ادبیات جهان می شناسند. این کتاب اگرچه با نثری ساده نوشته شده است. اما ساختاری غیر خطی پیچیده تو در تو و مارپیچ گونه دارد که در آن زمان گذشته و حال در هم می آمیزند و خواننده تا مدتی نمی تواند تشخیص دهد در چه زمانی سیر میکند. آمیزه ای است از واقعگرایی جادویی و جریان سیال ذهن و به دلیل راویهای متعدد و پزشهای زمانی تا مدتی خواننده را سردرگم می کند. اما خواننده به تدریج با روند داستان و شخصیتهای تنها و سرگردان آن آشنا می شود. پدرو پارامو در سال ۱۹۷۰ برنده جایزه ملی ادبیات مکزیک شد و در سال ۱۹۸۲ جایزه ادبی شاهزاده آستوریاس را دریافت کرد.