نویسنده در اغلب آثارش به مضامین مشترکی میپردازد که عموماً در نقطه تلاقی عواطف و نیازهای انسانی چون عشق و سرپناه و احساس امنیت و آرامش با نیروهای خارج از اختیار او چون سرنوشت، بیگانگی و مرگ شکل میگیرند
کامو در این نمایشنامه و با برگزیدن صحنههایی چند از دوران حکم روایی کوتاه کالیگولا، همان خط سیر فکری خودش را دنبال میکند، یعنی مبارزه با ظلم و زور و استبداد.