کتاب نمی‌ دونم دارم چه‌ کار می‌ کنم ولی به درک

انرژی‌ای که صرف می‌کنی برای نگرانی درمورد آینده‌ت همون انرژی‌ایه که باید صرف کنی برای انجام یه کاری توی زمان حالِت. یه نوعی از خستگی هست که با خواب برطرف نمی‌شه از درد روح می‌یاد که سخت آرزو داره یکی دیگه باشه خسته شده از اهمیت دادن به تمام چیزهایی که برات اهمیتی ندارن. یه نوع خستگی هست که نمی‌تونی برطرفش کنی به‌خورد روحت رفته و همین‌طور که تو داری به انجام کارهایی ادامه می‌دی که فایده‌ای برای روحت ندارن روحت داره فرسوده و فرسوده‌تر می‌شه. باید روزهای بد رو کنار بذاری. روزهایی که روی تخت می‌شینی و آرزو می‌کنی کاش یه جای دیگه بودی، ولی جای دیگه‌ای نیست که دلت بخواد باشی. روزهایی که خلاقیتت می‌خشکه. روزهایی که سعی می‌کنی برنامه بچینی ولی همه‌شون کنسل می‌شن. روزهایی که بقیه دردسترس نیستن و اوضاع بر وفق مرادت پیش نمی‌ره. باید این روزهای بد رو کنار بذاری. روزهای بد میان و می‌رن. مثه بُر زدن ورق می‌مونه. باید بدها رو بذاری کنار تا جا باز بشه و بتونی دوباره خوب‌ها رو سمت خودت بکشونی.» یه پشیمونی: نمی‌تونی تصمیم بگیری که چه کاری رو انجام بدی بخاطر همین آخرسر اصلا هیچ کاری انجام نمی‌دی نمی‌دونی منتظر چی هستی پس فقط منتظر یه چیزی می‌مونی که قرار هم نیست برسه.