کتاب اخگر انقلاب

صدرالدین عینی ،نویسنده، ادیب و روشنفکر تاجیک، در بیست و ششم فروردین ماه سال 1257 خورشیدی در روستایی نزدیکی بخارا زاده شد. وی از بزرگترین نویسندگان فارسی زبان آسیای مرکزی در سده اخیر است، عینی در دوران حکومت امیر عالم خان منغیت در آستانه انقلاب بلشویکی در روسیه به سبب فعالیت های فرهنگی اش که به کام حاکمان خوش نمی آمد، مدتی زندانی شد و در زندان 75 تازیانه خورد. از مهم ترین آثار او که از سرآمدن ادبیات شوروی تاجیک است، می توان داخونده ،غلامان مرگ ،سودخور یادداشت ها و نمونه ادبیات تاجیک را نام برد. او در سال 1330 خورشیدی به عنوان نخستین رئیس فرهنگستان علوم تاجیکستان برگزیده شد. عینی سرانجام در 24 تیرماه 1333 در شهر دوشنبه درگذشت و در همان جا به خاک سپرده شد. کتاب اخگر انقلاب نمونه هایی از سروده ها و مقالات او است که در روزنامه ها و مجلات گوناگون از سال 1919 تا ١٩٤٨ میلادی در شوروی سابق به چاپ رسیده است.