نویسندگان رئالیست در پی این بودند که تصویری واقعی از جهان به نمایش بگذارند با شخصیت‌هایی که نه ابرقهرمانانی بی ‌عیب‌ونقص و دست‌نیافتنی، بلکه از جنس مردم عادی باشند.

به مثابه نوعی اندیشه برای زمانه معاصر نگریسته...

خواننده در نخستین قرائت از تنوع عجیب کنش‌ها، شخصیت‌ها و روابط گیج می‌شود،او از کنش استنباط کلی ندارد اما ظاهراً ترکیب‌ها، ارتباطها روشنی و روابط داستانی را در نظر دارد.

تاب آوردن ملالِ ناشی از روزمرگی موضوع غالب نوشته‌های چوکه است. او حتی وقتی طنازی می‌کند این موضوع را از یاد نمی‌برد.

(تاریخ و نقد جنبه های اجتماعی شعر فارسی)

نقطه آغاز و انجام جهان معنی بخش حروف و انسان و راز ناگشاده عرفان است تا آنجا که حضرت علی علیه السلام خود را نقطه تحت بای بسم الله معرفی فرمود و می‌شود گفت نقطه چون رمزی در تمامی هنرها و علوم بشری جریان دارد.