مالیخولیای مقاومت نوشته کراسناهورکایی، را میتوان جلوهای از مجارستان پس از جنگ دوم دانست، آنهم در آخرین روزهای نفس کشیدن هرآنچه در گیرودار میان شوروی و غرب در بی شکلی تمام شکل گرفته بود شهر فرورفته در افسون ابدی جامعه نمایش است که حیرت زدگی به زیست روزمره مردمش تبدیل شده است. نهنگ بزرگ پرشده از همه چیز و خالی از هستی نهنگ، با مناسکی یادآور دینخویی همه فاشیستهای تاریخ، به شهر آورده شده و هم چون طلسمی بدوی، یادآور هجوم اشباح سرگردان تاریخ، روح شهر را تسخیر کرده و ظلمت ابدی را نوید میدهد