کولاکوفسکی در این کتاب، با زبانی نو و تحلیلی نافذ، به بررسی اضطراب‌هایی می‌پردازد که از تلاش انسان برای درک حقیقت، معنا، و سرشت واقعیت نشئت می‌گیرد.

دفتر پنجم از دفترهای زندان گرامشی در سال های 1930-1932 نوشته شده است. در این جلد با دغدغه های جدی و پیگیر گرامشی در رویارویی با اصلی اتریم مسائل عصر خود سروکار می یابد

(ناخودآگاهی مغز)

آیا آنچه درباره جهان‌های موازی و دنیاهای دیگر، سفر به گذشته و مشاهده نسخه‌هایی دیگر از خود و واقعیت در فیلم‌ها و داستان‌های علمی تخیلی می‌خوانیم و تماشا می‌کنیم، پایه علمی دارند؟

(کاوشی در معنای زندگی و هستی به کمک منطق و علم)

عرصه که تنگ می‌شود، فاجعه که بر سرمان آوار می‌شود، عزیزی را که از دست می‌دهیم، و بر لبه‌ پرتگاه نومیدی مطلق قرار می‌گیریم