در طول قرن گذشته، تقریباً تمام شاخه‌ های علوم زیستی تحت تأثیر مستقیم کشفیات و پیشرفت‌های ژنتیک بوده‌اند، حوزه‌ ای که به‌ سرعت در حال تحول است و ابعاد نظری مهمی دارد

ما همه دربارهٔ افلاطون و ارسطو، فیلسوفان یونان، و دکارت و کانت، فیلسوفان عصر جدید، بسیار خوانده و شنیده‌ایم. اما بین این دو گروه، بین عهد باستان و دوران رنسانس چطور؟ بی‌شک با نام اوگوستین قدیس، ژروم قدیس، فرانسوای قدیس، آبلار و توماس قدیس نیز آشنایی داریم. اما آیا می‌دانیم «تومیس» چیست؟ آیا ابن‌رشد، میمونید، گروستِت، راجر بیکن، رامون لول، مارسیل پادوآیی، و… را می‌شناسیم؟

(در دو نگاه اشتراک ادیان و فطرت اخلاقی انسان)

هملت سرچشمه بی‌ پایان تفسیرها و تأویل‌ها، ستاره‌ای درخشان بر تارک ادبیات

این جستارها مجموعه ای از پژوهشهای ماری ایو مورین استاد فلسفه در دانشگاه آلبرتا در کانادا، متخصص فلسفه قاره ای در قرن بیستم و به طور خاص، پساساختارگرایی و پسا پدیدارشناسی است.

هیوم می‌ گوید که آنچه انسان ابتدایی را به‌ خداشناسی رهنمون شد نظام طبیعت و هستی و موهبت‌ های آن همچون آبادی و تندرستی و شادی و آرامش خطر نبود