این آموزه ها نیستند که ما را تسلی می بخشند، انسان ها هستند تجربیاتشان یکتایی،شان شجاعت و استواریشان و بودنشان با ما زمانی که بیشترین نیاز را به حضورشان داریم در اعصار ،ظلمت هیچ کدام از انتزاعیاتی مانند ایمان به تاریخ ،پیشرفت رستگاری یا انقلاب کمک چندانی به ما نمیکنند آنها آموزه.اند چیزی که ما به آن احتیاج داریم انسان ها ،هستند انسان هایی که همچون نمونه نشانمان میدهند پیش رفتن ادامه دادن به رغم همه ی اتفاقات چه معنایی دارد.