کتاب پاسخ منفی است، تلنگری است به آدم‌هایی که غرق در روزمرگی و مشکلات زندگی شده‌اند و از یاد برده‌اند که می‌شود جور دیگری هم دید، جور دیگری هم زندگی کرد

تصویری شاعرانه از زندگی شهری با تمام رنگ‌هایش

"دویست و دهمین روز" داستانی است در چارچوب گفت و گو‌های مفصل، متشکل از چندین بخش که ماجرای گشت و‌گذار دو دوست را در اطراف کوه آتشفشانی آسو در کیوشوی مرکزی تعریف می‌کند.

پینوکیو از همان روز اولی که پدر ژپتو او را خلق کرد، شیطون و بازیگوش بود....

"میز دو نفره؛ نیویورک" از آدم‌هایی می‌گوید که یا در نیویورک زندگی می‌کنند یا به گونه‌ای از این ابر شهر زیبا، رازآلود و در عین حال بی‌رحم سر در می‌آورند.

او همه چیز دارد؛ درست وقتی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شد، قرارداد چند کتاب را با یک انتشارات بزرگ بست.