قهرمان داستان بعد از سرخوشی‌های جوانانه...

اگنس گری با امیدواری بسیار به تدریس در خانهٔ اعیان و اغنیا می‌پردازد...

خب پس چی برات جذابه؟ زازی جواب نداد.

داستان‌های این کتاب جنبه‌های مشترکی با هم دارند؛ این نویسندگان تحت تأثیر داستان‌های چخوف می‌نویسند و به «جزءنگاری» و «اختصار» اهمیت می‌دهند...

آیا می دانستم کار به این جا خواهد رسید؟

شرلی رمانی است تاریخی ـ اجتماعی به عالی‌ترین معنای کلمه.