اجرای دلدادگی توپازخان، شاهزاده‌ ایرانی به کنیز تازه‌ وارد حرمسرای برادرش، سلطان محمد.

کاندید پرسید: «حقیقت دارد که مردم همیشه در پاریس خندان‌اند؟» کشیش پاسخ گفت: «بله،‌ اما از روی دلخوری و عصبانیت؛ چون مردم با قهقهه‌های بلند از همه چیز می‌نالند. اینجا حتی نفرت‌انگیزترین کارها را با خنده انجام می‌دهند.»

سحرگاه شبی بسیار سرد در اواخر زمستان سال ۱۸۹۷ که سرمای هوا آدم را منجمد می کرد کسی چنان شانه ام را تکان داد که از خواب بیدار شدم. هولمز بود

رمانی بسیار ارزشمند است که ظرافت‌های زندگی و تجربه‌ی انسانی را به شکلی منحصر به فرد روایت می‌کند.

در کتاب «هتل شبح‌زده» نوشته‌ی ویلکی کالینز، ترجمه‌ی محمود گودرزی می‌خوانید: پزشکی متشخص و مشهور در مطب خود نشسته و باید به‌زودی بر بالین بیماران بستری خود حاضر شود. میانۀ قرن نوزدهم است و همان آداب و رسوم بر مناسبات اجتماعی جاری است. پزشک در شهر خوش‌نام است و برنامۀ کاری‌اش هم پُر است؛ یا در مطب بیمار دارد، یا باید بر بالین مریضی حاضر شود و از درد او بکاهد. ناگهان خدمتکارش به او اطلاع می‌دهد که خانمی برازنده از راه رسیده و می‌خواهد فوراً ایشان را ملاقات کند. در نخستین دیدار و در پاسخِ نخستین پرسش، خانم از پزشک می‌پرسد: «به‌نظر شما من دیوانه‌ام یا خودِ شیطان؟»

(داستان‌های فرانسه)