نمیخواهم فراموش کنم کیستم و چرا به اینجا آمدهام. نمیخواهم با حرفهای زیبا، با سرودهای روحانی، مرا خواب کنند. نمیخواهم احساسات خوب به من عاریه بدهند. من مهربان نیستم. من دیوم، همین و بس.
«نامههای فلوبر» اسناد زندگی و هنر او هستند زیرا او برخلاف رمانهایش در نامهها، واقعیت زندگی و افکار خود را شرح میدهد و بیپرده و بیپروا عقاید خود را توصیف میکند.
پیر جوان هجده ساله ی بورژوایی است که در جنگ جهانی اول به خدمت فراخوانده می شود. می توان او را هملتی امروزی و مدرن دانست که در دوران پر از یاس جنگ جهانی اول زندگی می کند.