مجموعه ای است از سروده های نو....

روح رفته می کوشد به تن برگردد...

نه قرار می خواهد نه ملاقات از همین جا که ایستاده ام مثل هوا در آغوشت می گیرم و مثل هوس می بوسمت...

چند ورقه مه می پیچم لای روزنامه ...

شب، از نفس سرد زمان می خواند از روح مه آلود جهان می خواند بر سردر هر خانه سری آویزان شهری که در آن مرگ اذان می خواند

از وقتی به یاد می آورمت اهل مکاشفه بودی