این شعر را پیشکش می کنم- به همه آنان که تابوت برایم فراهم خواهند کرد...

غم مرا درخت گردویی می‌ فهمد....

مفاجا اصطلاحی است قدیمی و به معنی اتفاقات ناگهانی...

تو را مثل یک بازی آموختم در کودکی...

بگو! باران و پا در رکاب باد گلویی تازه کن ...

چتر کوچک و شکسته ام را در توفان و سیلاب بر سرم می گیرم...