«از همان صفحه اول، خواننده «چگونه شعر بخوانيم» درمیيابد که، سرانجام، کتابی نوشته شده که میخواهد به اين اتهام آدريان ميچِل [شاعر انگليسی] پاسخ بدهد: «بيشتر آدمها به اين دليل بيشتر شعرها را ناديده میگيرند که بيشتر شعرها بيشتر آدمها را ناديده میگيرند». ايگلتون خود را «نظريهپردازی ادبی با گرايشات سياسی» میداند. دستاورد چشمگير اين کتاب اثبات اين موضوع است که نظريهپردازانی از اين دست تنها کسانی هستند که میتوانند نشان دهند که شعر بهراستی در پِی چيست. ايگلتون، از طريق مجموعهای از خوانشهای درخشان و موشکافانه – از ييتس و فِراسْت و آودِن و ديکِنسُون – که طوری در دل کارکردهای نقد تدوين شدهاند که احتمالاً تشريح آن فقط از عهدهی او برمیآيد، نشان میدهد که نظريهی ادبی، اگر بهطور جدّی درک شود، چگونه میتواند زمينهای برای درک شعر فراهم کند. اين کتاب دفاعيهای حياتی از شعر در زمانهی ما خواهد بود.» تری ايگلتون استاد ادبيات انگليسی و صاحب کُرسی جان ادوارد تِيلُور در دانشگاه منچستر است. از جمله آخرين آثار او: رُمان انگليسی زبان (2004)، خشونت دلانگيز: مفهوم امرِ تراژيک (2003)، مفهوم فرهنگ (2000)، محقّقان و شورشيان ايرلندی قرن نوزدهم (1999)، درآمدی بر نظريهی ادبی (ويراست دوم، 1996)، و توهّمات پُستمدرنيسم (1996)