طنز و آیرونی: فصل ماقبل آخر پیوند بین طنز و آیرونی را با تمرکز ویژه بر نظریه های دلوز و گاتاری بررسی می کند. کولبروک به این موضوع می پردازد که چگونه طنز می تواند تأثیر آیرونی را افزایش دهد و آن را برای مخاطبان ملموس تر کند.
8. پست مدرنیسم، تقلید و آیرونی: در نهایت، کولبروک به بررسی نقش آیرونی در پست مدرنیسم می پردازد. او در این فصل بررسی می کند که چگونه آیرونی توسط نویسندگانی مانند رورتی، هاچئون، آستن، جویس و کارتر استفاده شده است.