سالدانا پاریس در زمان چند شاخگی به بررسی تأثیر عمیق فقدان و جدایی بر زندگی فردی میپردازد. داستان از زاویه دید کودکی روایت میشود که مادر خود را در جریان قیام زاپاتیست ها از دست داده است. نویسنده با زبانی ساده و گیرا اما عمیقاً تأثیر گذار به توصیف احساسات و افکار پیچیده ای می پردازد که این کودک در مواجهه با فقدان مادرش تجربه می کند.
سبک نگارش سالدانا پاریس در این رمان ترکیبی از واقع گرایی و سورئالیسم است. او با استفاده از تصاویر قوی و نمادین به توصیف دنیای درونی شخصیت اصلی می پردازد. در این زمان خواننده با دنیایی پر از خاطرات مبهم ترس ها و امیدهای پنهان روبه رو میشود.