کتاب تابستان 80

در اوايل تابستان سرژ ژولى، سردبير ليبراسيون، از من خواست تا در باب موضوعات روزمره اگر مايل باشم هر روز چيزهايى به صورت روزنگارى براى روزنامه ليبراسيون بنويسم. مردد بودم، ترسيم چشم‌اندازى از روزنگارىِ هرروزه كمى نگرانم مى‌كرد كه مبادا نتوانم، ولى بعد به خودم گفتم كه هميشه مى‌شود تجربه كرد. ... سه ماه، ولى هر روز. در آن تابستان من كارى در دست نداشتم، درست نبود كه منصرف شوم، بعد ديدم كه نه؛ نگران بودم، همان ترس نابجاى هميشه از اينكه مبادا تمام اوقاتِ روزم وقف هيچ و پوچ شود. بنابراين گفتم: نه، فقط هفته‌اى يك مقاله، آن هم درباره اخبار و رويدادهاى موردعلاقه‌ام. قبول كرد. ... هربار بايست يك روزِ تمام‌وقت مى‌گذاشتم تا سرنخ رويدادهاى روز را پيدا كنم. آن‌طور روزها بدترين روزهام بود، آن‌قدر بد كه اغلب دست از همه‌چيز مى‌شستم. روزِ ديگرم تماماً صرف اين مى‌شد كه چنان روزى را به فراموشى بسپرم، از ظلمت رويدادها و از درهم و برهميشان بيرون بيايم، نفس راحتى بكشم. روز سومم هم صرف زدودن چيزهاى پيشتر نوشته‌‌‌ام مى‌شد، تا بنويسم.