مجموعهای از مقالهها، یادداشتها و تحلیلهای ادبی در این کتاب، با پرداختن به لایههای ظریفِ درونمایه و فرم شعری حسین پناهی—از نگاه زبانی و بصری تا زمینگونههای اجتماعی و روحانی—تصویر کاملی از تلاشهای شاعر برای بیان باشکوه تضادها، سکوت و جنبش در زندگی روزمره ارائه میدهد. این اثر ضمن بررسی ساختارهای زبانی، نمادپردازیهای شعر و سیر تحول فکری پناهی، تلاش میکند حافظهی ادبی او را دوباره در صحنهی نقد و پژوهش ادبی بازسازی کند.