در جستجوی حقیقتِ شقاوتی از یاد رفته است و ما، با با پیوستن به سفرِ او در بخشِ دم کتاب، درمییابیم بازپسگیریِ زندگی و تاریخ، با وجودِ پاکسازیِ مداوم و سیستماتیک، تا چه اندازه دشوار و پرمخاطره است. این روایت، که با ریتمِ فزایندهاش در پایان به اوجِ خود میرسد، المانهای اولیۀ زندگیِ بهیغما رفته را مینمایاند که مهمترین آنها تشویشِ مداوم و از خودبیگانگی است.