مرگ فروشنده شاهکار بی مانند آرتور میلر نخستین بار در سال ۱۹۴۹ بر صحنه رفت. سال هایی که ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم به سرعت در مسیر صنعتی شدن مصرف گرایی و ساخت رؤیای آمریکایی گام می نهاد در دل این شکوفایی اقتصادی میلر از آن رویا پرده بر میدارد و سرگذشت تراژیک انسانی را روایت میکند که در تلاش بی وقفه برای کامیابی هویت و کرامت خود را از کف میدهد.
ویلی لومن فروشنده ای سال خورده و شکست خورده قهرمان تراژیک این روایت است انسانی که عمر خود را وقف تصوری نادرست از موفقیت کرده و در واپسین سالهای زندگی اش در می یابد که نه آن گونه که می پنداشت محبوب است و نه فرزندانش آن آینده ای را یافته اند که در ذهنش ساخته بود فروپاشی رؤیای او فروپاشی یک طبقه است طبقة متوسطی که گمان میکرد با زحمت و لبخند میتوان به همه چیز رسید.
آرتور میلر با نثری موجز و ساختاری نوآورانه نه تنها روایتی انسانی از شکست را پیش میکشد بلکه کلیت یک دوران را نیز به پرسش میگیرد مرگ فروشنده تنها قصه ی یک مرد نیست پژواکی است از اضطراب های مدرن بحرانهای هویتی و تضاد میان واقعیت و خیال در جهان سرمایه داری
این نمایشنامه با دریافت جایزه پولیتزر و جوایز متعدد تونی به عنوان یکی از برجسته ترین آثار درام قرن بیستم شناخته میشود. اثری که هنوز پس از دهه ها آینه ای صادق در برابر مخاطب خود میگیرد.