این نمایشنامه از خاص ترین نمایشنامه های لارش نورن است که درباره انسان، تنهایی و زندگی است. آدم هایی به ظاهر بی ربط در برابر و کنار هم قرار می گیرند، به هم وصل می شوند و از هم جدا می شوند.
در این کتاب، فرید میرشکار با استفاده از رویکردی تحلیلی، به تشریح مفهوم متادرام میپردازد. او در پنج فصل به موضوعاتی چون تاریخچه متادرام در تئاتر غرب و شرق، نشانهشناسی در متادرام، نقش ارتباطی متادرام، و ویژگیهای دراماتیک آن پرداخته است. همچنین، این اثر به بررسی نمایشنامههای مهمی مانند «شش شخصیت در جستوجوی نویسنده» و «راه فرمان پسفرمان از میان تاریکی» میپردازد تا کاربردهای عملی متادرام را نشان دهد.