ایتالو کالوینو در کتاب "مورچه آرژانتینی"، انفعال، رفتار واکنشی و عدم خلاقیت افعال برآمده از اعمال بردگان را نشان می‌دهد.

من به‌ زودی، خیلی زود، خواهم مُرد. رودخانه‌ها یخ‌جامه‌هاشان را از تن می‌ کَنند و من بر جریان برفابِ واپسین می‌روم... به کجا؟

صمد ضمن داستان نوشتن، مخاطب خود را وامی‌دارد تا خود به قصه گفتن رو بیاورد. قصه سپری است در برابر خطرها و دریغ‌های جهان پیش رو...

این کتاب به روایت‌هایی از زندگی با تهران از نگاه پانزده نویسنده جوان می‌پردازد که تجربه‌های خود را از زندگی در این ابرشهر به نگارش درآورده‌اند. در «تهران جان» سعی شده با تهران به مثابه یک شخصیت برخورد شود تا ابعاد بیشتری از آن شناخته شود. تهران شهر همه ایرانی‌هاست و از این رو نوشتن و خواندن از تهران، نوشتن و خواندن از ایران است.

مجموعه ‌داستانی مشتمل بر چهار داستان است به نام‌های: «سنگ»، «سارای پنج‌شنبه»، «هنگام» و «هشتمین روز زمین». داستان «سنگ» ساختار روایی به‌نسبت کلاسیکی دارد

گابریل گارسیا مارکز نگارش این داستان‌ها را در دهه ۱۹۷۰ آغاز کرد. مجموعه اولیه هجده داستان داشت که پنج داستان را برای فیلم بلند و یکی را هم برای مجموعه تلویزیونی نوشته بود.