کتاب هشتمین روز زمین اثری از شهریار مندنیپور، یکی از رماننویسان موفق و مطرح معاصر ایران است. مندنیپور را یکی از نویسندگان مهم نسل سوم داستاننویسی ایران میدانند که آثارش بهلحاظ فرم و زبان متمایز و گیراست. نخستین مجموعه داستان وی به نام سایههای غار در سال 1368 به چاپ رسید. او همچنین سردبیر هفتهنامهی «عصر پنجشنبه» بود که بعدها توقیف شد. این نویسندهی ایرانی که هماکنون در آمریکا زندگی میکند، در دانشگاههای هاروارد، بوستون کالج و تافتس تدریس کرده است. شهریار مندنیپور در عرصهی ادبیات کودک و نوجوان، رمان و داستان کوتاه خلقِ اثر کرده است. از آثار پُرخوانندهی وی میتوان به سایههای غار، مومیا و عسل، شرق بنفشه، ماه نیمروز، دل دلدادگی، عقربکشی، هزار و یک سال و کتاب ارواح شهرزاد: سازهها، شگردها و فرمهای داستان نو اشاره کرد.
کتاب هشتمین روز زمین مجموعه داستانی مشتمل بر چهار داستان است به نامهای: «سنگ»، «سارای پنجشنبه»، «هنگام» و «هشتمین روز زمین». داستان «سنگ» ساختار روایی بهنسبت کلاسیکی دارد، اما داستان «هشتمین روز زمین» و «سارای پنجشنبه» از زبان راوی نامطمئن روایت میشود. در این سبک داستانی خواننده تا پایان داستان با عدماعتماد به راوی و عدمقطعیت داستان را پیش میبرد. همین امر حدس زدن ادامهی داستان را سخت میکند؛ چراکه هرگز نمیتوان به سلامت عقلی و روانی راوی اطمینان کرد و گفتههایش را پذیرفت. به همین خاطر کتاب هشتمین روز زمین اثر متمایزی است که نویسنده در خلال آن مهارت داستاننویسی خود را در فرمی متفاوت به نمایش گذاشته و واژهها را به زیبایی و بدیعانه به کار گرفته است.